artikel: politiek vs Milieu

Op de VN conferentie in New York dat op 23 september is gehouden omtrent klimaat verandering heeft onze minister van Openbare Werken, Dhr.Parmessar groots gesproken over ons land. Natuurschatten, carbonnegatief en onze bijdrage aan de ecosysteem van de planeet. Een prestatie die Suriname kan klaarspelen zonder z'n bevolking. Omdat het een prestatie is van uitsluitend de natuur die we hebben geërfd en niet van enige milieubeleid of visie op duurzame ontwikkeling van deze of voorgaande regeringen. Elk jaar weer horen we over de stijgende zeespiegel en klimaatsverandering en elk jaar weer horen we dat we volgende jaar afspraken gaan maken. De wereld leiders, waar Suriname niet bij hoort, hebben geen intentie om hun economische voorspoed/voorsprong te reduceren om in ballans te leven met de natuur omdat ze ook niet op gelijke voetstuk willen leven met de onderontwikkelde delen van de wereld. Het gaat hier voornamelijk om de westerse wereld t.o.v. de BRIC's landen. De rest van ons worden gebruikt in een proxy economische oorlog. Onze leiders rennen achter de hoogste bieder en worden betaald met Euro's en US$. We kunnen letterlijk geld krijgen om onze bossen te laten staan maar geen gelijkwaardige kansen om onze groente en fruit te exporteren!

Dat de zeespiegel stijgt is al enkele decennia een wetenschappelijk feit. Dat we het niet kunnen terugdringen is ook een wetenschappelijk feit. We kunnen alleen de stijging verlangzamen en/of compenseren ervoor. De wereldleiders zijn al 40 jaar bezig met deze stoelen dans. En onze leiders dralen erachteraan. Hopende dat ze cash krijgen voor het niet hebben ontwikkeld van hun economie en volk. Want een ontwikkeld volk consumeert en vervuild, kapt en graaft, dumpt en loost. Klimaat verandering is meer dan alleen maar een stijgende zee. Het is onderdeel van onze algemene wanbeleid en wanbeheer van onze natuur en milieu. Kwik vervuiling, PET flessen, elektronisch en chemisch afval, etc, dragen allemaal hieraan bij. Elke smartphone hype leidt tot weer een push van zware metalen vervuiling in ons milieu. Niet te vergeten al die CO2 die ontstaat bij het maken ervan. En CO2 leidt weer tot verwarming van de aarde, smelten van de poolkappen(ijs) en dus de stijging van de zee en het verzuipen van kust gemeenschappen. Niet te vergeten de harde rukwinden van onze politici. Waar is de milieuwet? Waarom functioneren onze milieu instanties niet? Waarom wordt onze afval niet gescheiden en gerecycled? Iets waar we banen mee creëren en inkomsten kunnen genereren. We moeten onze geld en kennis toepassen om onszelf te ontwikkelen en te beschermen ongeacht wat een handjevol rijke landen volgend jaar meent te beslissen. Is het teveel gevraagd dat Suriname volgend jaar een minister stuurt met het bericht dat we minimaal 50% van al ons afval gaan recyclen?

Onze regering praat graag over "revoluties" maar zijn gauw geneigd niets te doen en wachten totdat hun oude koloniale meesters hun een cheque schrijft en richtlijnen geeft om te leven.

Ing. Anwar Alibux Voorzitter Stg.Samarja